Prijateljstvo krunisano na Tari

Miloš Maksimović, rođeni Negotinac, sa prijateljima se zaputio na Taru iz Dablina (Irska). Njegovi prijatelji su mu dali zadatak da im pronađe najinteresantniju turističku destinaciju, gdje bi mogli da provedu svoj odmor i uživaju u prirodi. On je odlučio da ih dovede kod nas!

- Jutros sam mami u Srbiji poslao slike sa raftinga na Tari, a ona mi oduševljeno odgovara: "Sine, znala sam da ćeš svoje društvo dovesti na Taru, tamo gde je Bog stvarao najlepše darove na Zemlji!". Ovako svoje impresije počinje 27-godišnji programer Miloš Maksimović iz Negotina, koji već četiri godine živi u Dablinu, u Irskoj.

Miloš je u naš Rafting Centar Drina-Tara doveo svojih pet prijatelja i poslovnih kolega: Tran Filipa i Rej Džonatana iz Engleske, Merc Matijasa iz Njemačke, a pridrižili su im se i Lilian Liu Ju Jung, rođena Tajlanđanka, nastanjena u Novom Zelendu, te Mireja Rodrigez, iz Malage, u Španiji.

Odmah po dolasku u naš kamp poželjeli su rafting kroz cijeli kanjon Tare, drugi po dubini kanjona na svijetu. Putovanje iz našeg kampa, preko Durmitora, džipom "Toyota cruiser" imalo je svoje draži i uzbuđenja. Poslije nekoliko sati, stigli su na Đurđevića Taru, odakle kreće pohod na čamcu, dug skoro 100 kilometara. Dan sunčan, oko petnaestak stepeni, ali  voda Tare ne prelazi temperaturu od 5C. Poslije preobuke i oblačenja neopren odijela, kaciga i sigurnosnih prsluka, kratki brifing, odnosno upoznavanje sa najosnovnijim pravilima kojima se pridržavaju putnici održao je skiper i vodič Danilo Vojvodić, koji je ekipu pozvao na oprez, ali i na uživanje krajolikom.

Na početku, pod toplim sunčevim zracima aprilskog dana, čamac je poput orahove ljuske klizio zelenookom Tarom, da bi od betonskog kolosa, mosta na Đurđevića Tari, visokog preko 150 metara, kristalno čista rijeka poprimila tirkizno plavu boju. Prošli su pored manastira Sv. Arhangela Mihaila iz 15. vijeka, koji se poput školjke prilijepio uz desnu, kamenitu obalu Tare i koji je ljudskom pogledu dostupan samo iz čamca. Nastavili su spuštanje kroz slapove i kaskade između kamenih grebena kanjona i došli na ušće rječice Ljutice, najkraće rijeke na svijetu, koja se samo 300 metara od svog izvora, uliva u Taru. Ovo svojevrsno adrenalinsko putovanje na trenutak je prekinuto kod Bajlovića siga, gdje se nalazi i fantastična pećina. Nemoguće je odoljeti, a ne posjetiti ovaj fantastičan morfološki, riječni fenomen, koji posmastraču oduzima dah. Na putu do Tepaca, čamac na jednom dijelu prolazi kanjon dubok više od 1300 metara, što je odmah poslije Kolorada, drugi najdublji kanjon na svijetu! Tu, iz čamca, visoko gore, vidite tek mali krajičak neba i surog orla, koji kruži i koji u kristalno čistoj Tari, vreba pastrmku, ili zeca na kamenitoj riječnoj obali.

- Ovdje smo vidjeli i stado divljih koza, koje su se u potrazi za hranom, neuobičajeno nisko spustile, do obale. Ovo je zaista, bio prizor za nezaborav! - kaže  Liu Lilian /25/, koja je , kako kaže, fascinirana čistom prirodom i rijekom Tarom, koja je za nju pravo otkrovenje. Posebno je  ovoj djevojci iz Tajvana čudo da se Tara, poptuno čista, slobodno može piti iz čamca. Obećava da će dolazak u naš Rafting Centar Drina-Tara ponoviti sa društvom do kraja avgusta. To potvrđuju i ostali iz ekipe, uz podsjećanje, da će broj učesnika seljedećeg raftinga biti udesetostrručen.

Na ovoj, najdužoj rafting turi, sa vrha Tare, uobičajeno je da se poslije 35 pređenih kilometara konači u kanjonu, u mjestu Radovan Luka.To ovaj put nije bilo moguće, jer je motel, vlasništvo Nacionalnog parka Durmitor, bio zatvoren. Zato je šestočlana ekipa, predvođena skiperom Danilom, nastavila snažnije da vesla do Brštanovice, gdje ih je, u sami sumrak, mokre, ozeble, ali prezadovoljne, čekao džip prevoz do kampa i nezaboravna večera. Sutradan su ponovili kraći  rafting na Tari, onaj sa Brštanovice.

"To što smo doživjeli na Tari, ljepše je nego što smo u najsmjelijim fantazijama mogli zamisliti."

"Sve je na najvišem nivou, prosto rečeno izvrsno. Smještaj, hrana, ljubazni domaćini. Vi iz Rafting Centra Drina-Tara od sada imate fanove za cio život!"

Ovo je samo dio impresija koje je u knjigu utisaka, upisala ekipa iz Dablina, Malage, Novog Zelanda i Njemačke. Ovi predivni ljudi su ove godine bili prvi gosti na najdužoj rafting turi sa vrha Tare. Na kraju su  zapisali:

"Rezervišite nam  dolazak za maj iduće godine. Ovdje smo krunisali naše prijateljstvo, dogodine dolazimo da ga ovjerimo. Živjeli!"